تعیین جنسیت به روش IUI
روش و درمان به روش IUI
آنچه در این مقاله خواهید آموخت
روش آی یو آی ساده و نسبتاً کم هزینه است . این روش برای اولین بار توسط دکتر رونالد اریکسون مورد استفاده قرار گرفت و از اواسط دهه ۷۰ میلادی در سراسر جهان جهت تعیین جنسیت کاربرد دارد. اریکسون و همکارانش اعتقاد دارند که اسپرم‌های حاوی کروموزوم Y (پسر) به علت وزن کمتر فعالتر از اسپرم‌های حاوی کروموزوم X (دختر) می‌باشند و از همین خصوصیت در این روش جهت انجام تعیین جنسیت استفاده می شود
در روش آی یو آی، اسپرم های مرد سانتریفوژ می شوند و اسپرم های با چگالی بالاتر در پایین ظرف ته نشین شده که اغلب حاوی کروموزم X و ایجاد کننده جنین دختر هستند و برعکس آن، اسپرم هایی که چگالی کمتری دارند و سبک هستند حاوی کروموزوم y بوده و در بالای ظرف قرار می گیرند. که تلقیح آن ها شانس فرزند پسر را بیشتر می کند.
کارایی روش آی یو آی جهت دستیابی به جنس مورد نظر، در حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد می باشد.
اما تعیین جنسیت با روش آی وی اف حدود ۱۰۰ درصد است. البته لازم است زن و شوهر بدانند این روش با اطمینان نزدیک به صد درصد انجام می‌شود، اما احتمال این که این جنین به مرحله تولد برسد ۳۵ تا ۴۰ در صد است.
باروری تخمک در آزمایشگاه و کاشت نطفه حاصل در رحم (انتقال نطفه) مولفه‌های اصلی آی وی اف محسوب می‌شود.
روش های تعیین جنسیت از طریق IUI
روش گرادیان
این روش، ساده ترین روش تعیین جنسیت است. در روش گرادیان بعد از این که نمونه اسپرم از پدر گرفته شد، سانتریفیوژ می شود. سانتریفیوژ اسپرم باعث جدا شدن اسپرم های حاوی کروموزوم مؤنث (کروموزوم X) از اسپرم های حاوی کروموزوم مذکر (کروموزوم Y) می شود. اسپرم های حاوی کروموزوم X، سنگین تر از اسپرم های حاوی کروموزوم Y هستند. بعد از جداسازی اسپرم ها، می توان اسپرم های حاوی کروموزوم X یا Y را با روش IUI یا IVF برای بارداری با جنسیت دلخواه به کار گرفت.
فلوسیتومتری
در روش مرتب سازی اسپرم با روش فلوسیتومتری، از رنگ فلورسنت برای رنگ آمیزی اسپرم های حاوی کروموزوم X استفاده می شود. به خاطر تفاوت در مقدار ماده DNA موجود در کروموزوم X و Y، کروموزوم X رنگ فلورسنت را جذب می کند. سپس اسپرم های حاوی کروموزوم X یا Y با استفاده از لیزر از یکدیگر جدا می شوند. اسپرم های جدا شده، سپس با روش IUI یا IVF برای بارداری با جنسیت دلخواه به کار می روند. تعیین جنسیت با روش فلوسیتومتری، با ۶۰ تا ۷۰ درصد موفقیت همراه است.
میزان موفقیت iui
در زوج‌هایی که مشکل ناباروری از جانب مرد است، باردار شدن به روش iui آسان‌تر از باردار شدن صرفاً با برقراری رابطۀ جنسی طبق یک برنامۀ زمانی حساب شده است. زوج‌هایی که علت ناباروری آنها نامشخص است، معمولاً با انجام iui نسبت به مصرف داروهای باروری به تنهایی، نتایج بهتری می‌گیرند. این فرایند باعث می‌شود تا لقاح به صورت طبیعی در بدن اتفاق بیفتد. درصد موفقیت iui به علت ناباروری زوج و سن آنها ارتباط دارد.
تحقیقات نشان داده در زوج‌هایی که علت ناباروری آنها نامشخص است، احتمال موفقیت هر دورۀ طبیعی iui، حدود ۴ تا ۵ درصد است و در صورت استفاده از داروهای باروری، احتمال باردار شدن به حدود ۱۵ درصد افزایش پیدا می‌کند. با توجه به علت ناباروری، ممکن است قبل از باردار شدن، سه یا چهار دوره iui برای یک زن انجام شود و پس از آن پزشک ممکن است سایر روش‌های کمک‌باروری مانند روش ivf را امتحان کند.
معایب روش iui
مصرف داروهای باروری تحریک‌کنندۀ تخمدان، احتمال دو یا چندقلوزایی را افزایش می‌دهد و بارداری چندقلو به منزلۀ بارداری پرخطر تلقی می‌شود. اگر از داروهای باروری نظیر کلومیفن‌سیترات برای افزایش تخمک‌گذاری قبل از iui استفاده شود، شانس بارداری دوقلو حدود ۱۰ درصد و در صورت مصرف گنادوتروپین‌ها این احتمال در حدود ۳۰ درصد است. مصرف گنادوتروپین‌ها احتمال بروز شکل خفیفی از سندرم تحریک بیش از حد تخمدان‌ها ( ohss) را کمی افزایش می‌دهد.
در این سندرم، تخمدان‌ها موقتاً بزرگ می‌شوند و مایع درون آنها به درون شکم نشت می‌کند. این سندرم ممکن است آزاردهنده باشد، اما معمولاً بدون نیاز به درمان به سرعت از بین می‌رود. در موراد بسیار معدودی ممکن است مصرف این داررو باعث بروز شکل شدید این سندرم شود که نیاز به بستری شدن دارد.
